Darb-ı Sak Kalesi

Dağ eteğindeki geçit anlamına gelen Darb-ı Sak Kalesi, Hatay’ın geçmiş dönem eserleri arasında en görkemlilerinden biridir. Arapça’da yol, geçit anlamına gelen ‘Derb’ ya da ‘Darb’ın, dağ eteği veya vadiye bitişik yamaç anlamındaki ‘Sak’ kelimesinin bir araya gelerek oluşturduğu ‘Darb-ı Sak’ kalesinin ismi, dağ eteğinden geçen yol demektir. Bizans döneminde dağlılar ya da çobanlar şatosu olarak anılan kale, bazı tarih kaynaklarında ‘Yüksek Ruhbanlar Evi’ anlamındaki ‘Deyr Bessak’ olarak da isimlendirilir. Yüzyıllar boyunca Gaziantep’ten Antakya’ya giden yolda konumu itibariyle Halep yolunun güvenliğini sağlamak adına stratejik bir önem taşıyan kale bugün Hatay’ı görmeye gelenlerin uğrak yerlerinden biridir. Pers Kralı Darius’un milattan önce 333 yılında Büyük İskender’e karşı karargah olarak kullandığı yer olarak da bilinir. Daha sonra Anadolu Selçuklu Devleti’nin Antakya’yı almasıyla Türk kaleleri arasında yerini alan Darb-ı Sak Kalesi 1171’de Ermenilerin, 1188’de ise Templiers Şövalyeleri’nin yönetimine girer. Geç Helenistik döneme ait olan Darb-ı Sak Kalesi, şehrin en eski yapılarından olmakla birlikte tarihi ve mimari açıdan da büyük bir öneme sahiptir.